Μαθησιακό Προφίλ

Για πάρα πολλά χρόνια ζήσαμε, μεγαλώσαμε και τώρα μεγαλώνουμε τα παιδιά μας σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που ενισχύει συγκεκριμένους μαθησιακούς τύπους ανθρώπων, αλλά δεν ευνοεί καθόλου την ανάπτυξη άλλων μαθησιακών τύπων και κλίσεων που έχουν πολλοί μαθητές. Αποτέλεσμα αυτού του συστήματος ήταν (και είναι) η εύκολη “ταμπελοποίηση” πολλών μαθητών που δε διαθέτουν τις δεξιότητες που αναζητούν οι δάσκαλοι και καθηγητές και η συλλήβδην κατάταξή τους σε “αδιάφορους”, “κακούς”, “επαναστάτες” ή και “καθυστερημένους” μαθητές. Έτσι πολλά παιδιά αντί να συμμετέχουν σε μια αποτελεσματική εκπαιδευτική διαδικασία με την απαραίτητη επιβράβευση και την σχολική επιτυχία, καταλήγουν να υστερούν βιώνοντας αισθήματα αποτυχίας, απομόνωσης και χαμηλής αυτοεκτίμησης. Το γεγονός ότι παρέχεται η ίδια “εκπαίδευση” σε όλους τους μαθητές, ίσως αρχικά να δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι δίκαιο. Αλλά στην πραγματικότητα είναι άδικο! Είναι άδικο γιατί ενώ αναγνωρίζεται η ανάγκη της διαφοροποιημένης διδασκαλίας και η προσαρμογής της στους διαφορετικούς τρόπους μάθησης, αυτή δυστυχώς θυσιάζεται στο βωμό της ομοιομορφίας με την οποία εφαρμόζονται τα προγράμματα εκπαίδευσης και οι μέθοδοι διδασκαλίας. Ακόμη και οι πρόσφατες προσπάθειες αναγνώρισης και ειδικής αγωγής για παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες πέφτουν στο κενό κατατάσσοντας εκατοντάδες παιδιά στην κατηγορία των “δυσλεκτικών” που τελικά παρέχει μόνον κάποιες διευκολύνσεις σε εξετάσεις.

Evacuation drills

Σε πόσα σχολεία το ακούσατε να γίνεται;

Θα μοιραστώ μαζί σας ένα αστείο περιστατικό που μου συνέβη πριν λίγα χρόνια. Κάποια στιγμή έλαβα ένα τηλεφώνημα από κάποια πανικόβλητη μαμά μαθητού μας, η οποία με ρωτούσε σε έντονο ύφος “πως ήξερα ότι θα γίνει σεισμός”!

Προφανώς προσπάθησα να της εξηγήσω πως δεν είχα ιδέα για πιο πράγμα μου μιλούσε και ότι σίγουρα δεν είχα τρόπο να ξέρω πράγματα για οποιαδήποτε φυσικά φαινόμενα. Εκείνη όμως επέμενε, λέγοντας μου πως αν δεν το ήξερα γιατί έκανα “πρόβα” με τα παιδιά για την επείγουσα εγκατάλειψη κτηρίου!

Και τότε κατάλαβα τι είχε συμβεί! Από το 2003 και μέχρι σήμερα, μια ή δύο φορές στη διάρκεια του σχολικού έτους και στην ώρα του μαθήματος, οι μαθητές μας θα ακούσουν να χτυπάει ο συναγερμός του σχολείου μας και οι καθηγητές θα τους οδηγήσουν με τρόπο ελεγχόμενο και οργανωμένο εκτός σχολείου και σε ασφαλή χώρο συγκέντρωσης. Πρόκειται για μια άσκηση εγκατάλειψης κτηρίου που στο εξωτερικό είναι μόνιμη πρακτική και που εμείς αρχίσαμε να εφαρμόζουμε από τη χρονιά που αποκτήσαμε την πιστοποίηση ποιότητας από το EAQUALS

Λιγότερα επίπεδα ή δυνατότητα υπέρβασης επιπέδων

Εσείς τι θα διαλέγατε;

Στην αγγλική υπάρχουν δύο λέξεις που στα ελληνικά έχουν την ίδια μετάφραση, αλλά διαφέρουν πάρα πολύ μεταξύ τους. Πρόκειται για τις λέξεις “equality” και “equity” ή αλλιώς “egality”. Η αντίστηχη ελληνική λέξη είναι “ισότητα”!

‘Όμως η διαφορά των λέξεων αυτών είναι πως “equality” είναι η ισότητα στην παροχή ευκαιριών, ενώ “equity” ή “egality” είναι η ισότητα στο αποτέλεσμα. Οι ένοιες προφανώς και γίνονται κατανοητές από την εικόνα που συνοδεύει αυτό το αρθράκι. Στα αριστερά, οι τρεις χαρακτήρες είχαν ίσες ευκαιρίες πατώντας επάνω σε ίσα “δικαιώματα”, ενώ στα δεξιά, ο “κοντός” της παρέας πατάει επάνω σε περισσότερα “δικαιώματα” για να έχει το ίδιο αποτέλεσμα.

Αν και αυτό θα μπορούσε να γίνει θέμα μιας ολόκληρης – πολιτικής ίσως – συζήτησης, εγώ εδώ το αναφέρω για να καταδείξω την ανάγκη να βλέπουμε τους μαθητές μας σύμφωνα με τις ανάγκες τους, με τις ιδιαίτερες ικανότητες τους και τα όσα μπορούν με τη βοήθεια μας να πετύχουν.

Με άλλα λόγια οι μαθητές μας δεν είναι ίδιοι και δεν έχουν τις ίδιες ανάγκες. Αυτό που είναι καλό για κάποιους μαθητές δεν είναι απαραίτητα το ίδιο καλό για κάποιους άλλους. Και έτσι έρχομαι και στον τίτλο αυτού του άρθρου, ο οποίος αναφέρεται σε λιγότερα επίπεδα σπουδών στη γλώσσα. Είναι κάτι που ο ανταγωνισμός έχει “απερίσκεπτα” χρησιμοποιήσει κατά κόρον, αλλά που εμείς πολεμήσαμε όσο τίποτε άλλο στη διάρκεια της σαρανταετούς πορείας μας.